Op 11 jarige leeftijd leerde ik om te leven met de dag en er alles uit te halen wat erin zit. Twee jaar eerder kreeg mijn moeder een terminale kankerdiagnose. Ze had zoveel spijt van alle dingen die ze nooit had gedaan, maar wel had willen doen. Op dat moment besloot ik het anders te doen; ik zou mijn stem wél gebruiken, en elke dag plukken. ​

​

Op mijn negentiende trok ik een paar maanden in mijn eentje door Nieuw Zeeland, en niet veel later liet ik het leven in Nederland helemaal achter me. In 2007 verhuisde ik tijdens mijn studie zang & muzikaal ondernemerschap aan de Rockacademie voor stage naar Kenia; een plek waar ik me op m’n levendst voelde. Daar bouwde ik Sauti Academy; waar ongehoorde zangtalenten de ruimte kregen om uit te groeien tot (inter)nationale supersterren, “onmogelijke” professionele muziekcarrières te starten en te schitteren.

​

En niets maakte me zo ongelofelijk trots als wanneer juist de “underdogs” doorbraken. Hoe meer het succes door de buitenwereld als “onmogelijk” bestempelde, hoe harder ik eraan trok om het waar te maken. Met ongelofelijke resultaten: een band uit een van de armste sloppenwijken trad na twee jaar van keihard samenwerken, coachen en ontwikkelen op in de Afas Live in Amsterdam. Een andere leerling schreef mee aan het album van Burna Boy waarvoor hij een Grammy award kreeg. Hun stemmen werden gehoord!

​​​​

Ik geloof niet in het regisseren van mensen. Dan ga je een trucje uitvoeren. Te vaak leren we wát we mogen zeggen, hóe we moeten klinken en in welke toon we “acceptabel” zijn. Maar dat heeft niets met authenticiteit te maken. Je mag eerlijk zijn, fel, zacht, ongefilterd, kwetsbaar en krachtig. De wereld verandert niet door perfect geregisseerde speeches, maar juist door echte verhalen en door de moed van vrouwen die weigeren zich langer stil te houden.

​

Als je me zou kennen, zou je weten dat:

• ik twee fantastische kinderen van 4 en 11 met mijn Keniaanse partner heb 

• we thuis Swahili, Nederlands en Engels spreken

• een mij onbekende dame ooit niet geloofde dat mijn dochter uit mijn buik was gekomen; ze vroeg wel 3 keer waar ik haar had geadopteerd - en dat dit het begin was van mijn interesse en activisme in anti-racisme werk

• ik op mijn 18e auditie deed voor Idols, niet door de eerste ronde kwam en tien jaar later als jurylid mocht meewerken aan de Oost Afrikaanse Tusker Project Fame wat in 5 landen live op TV werd uitgezonden

• ik een chaotisch hoofd heb wat NOOIT stilstaat en slecht stil kan zitten (behalve met een echt lekkere cappuccino)

• ik graag op bijzondere plekken kom; van het geven van workshops op death row in een gevangenis in Nairobi, tot met pure toeval op de Kilimanjaro gaan logeren; van het bezoeken van een voormalige gevangene in zijn Masai dorp tot het organiseren van stadion concerten voor 60.000 man

• een van mijn zangstudenten uit Nairobi een Grammy won voor het meeschrijven aan Burna Boy’s album

• ik winter, kou en regen haat en een echt zon-mens ben; ik droom van een huisje aan het prachtige witte zandstrand van Diani Beach (Kenia).